Google Doctor in Persian: لخته‌های وریدهای پای دیک چنی ،توصیه‌هایی به مسافران

لخته‌های وریدهای پای دیک چنی ،توصیه‌هایی به مسافران

بر اساس خبر خبرگزاری رویترز ، آقای چنی بعد از سفری که به آسیا و خاورمیانه داشت ، در ناحیه ساق پا احساس ناراحتی خفیفی کرد. روز دوشنبه ، پزشکان تشخیص دادند که وی لخته‌ای در ناحیه پای چپ دارد. او هم اکنون به سر کار برگشته و همکارانش می‌توانند آسوده باشند. لخته‌هایی که در ناحیه پا ایجاد می‌شوند ، می تواند به ریه‌ها منتقل شوند و باعث مرگ شوند.

مایه تأسف است که آقای چنی فقط اخبار فاکس نیوز را می‌خواند و نوشته‌‌ام را در وبلاگ رسمی گوگل نمی‌خواند ، ‌نوشته‌ای که درباره نحوه پیشگیری از لخته‌های خون در طی مسافرت ،‌ توضیح می‌داد.

برای اینکه بدانید در جریان مسافرت برای پیشگیری از ایجاد لخته‌های خونی و یا مدیریت آنها باید چه کارهایی انجام دهید و از چه کارهایی پرهیز کنید ، به نوشته‌ام با عنوان «توصیه‌هایی به اشخاصی که پرواز مکرر دارند" ، توجه کنید.

ترجمه شده از Dr. Razavi's Good to Know Info

- گرچه مقاله دکتر رضوی ، مسافران هوایی را خطاب قرار داده ،ولی خواندن آن برای همه کسانی که سفرهای طولانی دارند ، می‌تواند مفید باشد ، به خصوص در این هنگام که مسافرت‌های نوروزی شروع شده است ، پس توجه شما را به مقاله دیگری که دکتر رضوی در مورد لخته‌های وریدهای پا و نحوه پیشگیری از آنها نوشته و در وبلاگ رسمی گوگل هم منتشر شده ، جلب می‌کنم:

توصیه به کسانی که پرواز مکرر دارند

کارمندان گوگل تنها کسانی نیستند که وقت زیادی را در هواپیما صرف می کنند ، خیلی‌ها از عوارض «سندرم استفاده از کلاس عادی خطوط هوایی» رنج می‌برند. در اینجا می‌خواهم به ترفندهایی اشاره کنم که حتی به کار مسافران کارآزموده هوایی می‌آید و به علاوه برای کسانی که مسافرت‌های جاده‌ای طولانی با اتوبوس یا قطار دارند ، هم مفید هستند.

در «سندرم استفاده از کلاس عادی خطوط هوایی» ، در اثر مسافرت طولانی مسافران ، لخته‌های خون در پاها ایجاد می‌شود ، به این عارضه اصطلاحا DVT یا لخته خون در وریدهای عمقی پا گفته می‌شود.
اما منظور ما از سفر طولانی چیست؟ سفر طولانی به سفری گفته می‌شود که بیش از دو ساعت طول بکشد ، بعد از دو ساعت ، حتی اگر پرواز خود را عوض کنید ، با گذشت هر ساعت ، احتمال بروز لخته افزایش می‌یابد. اگر لخته‌ها کنده شوند و به ریه‌ها بروند - بیماری‌‌ای که به آن آمبولی ریوی PE می‌شود- می‌توانند منجر به مرگ شوند.

البته این سندرم می‌تواند به آسانی در مسافران کلاس تجاری یا کلاس ممتاز هواپیماها هم رخ دهد ، ولی به دلیل اینکه در کلاس‌های عادی خطوط هوایی ، صندلی‌های بیشتر و طبعا فضای کمتری برای تحرک وجود دارد ، این عارضه بیشتر بروز پیدا می‌کند.

صدای مبهمی آمد ، چیزی گفتید؟ نگران نباشید ، تنها در 3 تا 5 درصد مسافران خطوط هوایی لخته‌های خون ایجاد می‌شود و بیشتر این لخته‌ها هم خود به خود از بین می‌روند. بنابراین تنها در عده کمی لخته‌های خون مشکل‌زا می‌شوند ، اما می‌توان با کارهایی از این درصد کم هم جلوگیری کرد.البته هر چقدر شما بیشتر پرواز کنید ، احتمال ایجاد لخته در شما بیشتر می‌شود ، به طوری که در تجاری که پروازهای مکرر دارند ، احتمال ایجاد لخته 50 برابر دیگران است.

معمولا تا چند روز بعد از پرواز ، بیماری نشانه ای ندارد و DVT می تواند با گرفتگی عضلانی اشتباه شود. علایم بیماری شامل موارد زیر هستند:
- التهاب ناگهانی یک پا (التهاب خفیف هر دو پا طبیعی است.)
- گرفتگی و درد در قسمت‌های پایینی یک پا
- کبودی یا التهاب پشت زانو

علایمی که در قفسه سینه پیدا می‌شوند ( آمبولی ریوی) ، معمولا 2 تا 4 روز و حتی دیرتر از زمان تشکیل لخته ، تظاهر پیدا می‌کنند. علایم می‌توانند شامل اینها باشند:
- تنگی نفس ، تنفس سریع ،نفس‌نفس زدن
- حس گرفتگی در یک سمت بدن ، تنفس دردناک
- درد سینه و گاهی درد شانه
- تب
- سرفه حاوی خون
- غش

اگر فکر می‌کنید این بیماری برای مسافران سالم نمی‌تواند اتفاق بیفتد ، سخت در اشتباهید. ورزش‌کار بودن یک عامل خطر عمده است ، ورزشکاران ضربان قلب پایین‌تری دارند که باعث کم شدن جریان خون و افزایش ایستایی آن می‌شود. سایر کسانی که باید از لحاظ DVT ، تحت مراقبت شدید باشند ، اینها هستند:
- کسانی که اخیرا جراحی شده‌اند یا مجروح شده‌اند. 30 روز قبل و بعد از مسافرت از جراحی پرهیز کنید.
- سابقه شخصی یا خانوادگی DVT
- سرطان ، بیماری قلبی ، دیابت یا چاقی
- زنانی که حامله اند یا قرص‌های پیشگیری از حاملگی می‌خورند و یا هورمون درمانی می‌شوند.

فکر می‌کنم توجهتان را جلب کرده باشم. بالاخره چگونه می‌توان از DVT ، حین مسافرت جلوگیری کرد؟
- هر وقت ممکن باشد ، در هواپیما ، اتوبوس یا قطار راه بروید.
- هر 30 تا 60 دقیقه پاهای خودتان را ورزش بدهید. پایتان را دراز کنید و مچ پایتان را خم کنید ، انگشتان پایتان را بالا ببرید و آنها را از هم باز کنید. می‌توانید زانوهایتان را بچرخانید ،‌در هوا به صورت دایره‌ای آنها را حرکت دهید.
- اما اگر جایی برای دراز کردن پایتان نباشد ، پایتان را به صورت مسطح روی زمین بگذارید و در حالی که پاشنه پایتان را را بالا می‌برید ، انگشتان پایتان را به پایین فشار بدهید و بچرخانید. بعد ، پاشنه پایتان را پایین بیاورید و در این حین ، انگشتان پایتان را بالا ببرید و از هم باز کنید. این کار را پنج بار یا بیشتر تکرار کنید.
- عضلان رانتان را ورزش دهید ، برای این کار پایتان را به صورت مسطح روی زمین بگذارید و سپس کف پایتان را چندین اینچ به جلو بلغزانید و سپس کف پا را به عقب بلغزانید و این کار را تکرار کنید. اگر جا داشته باشد ، پایتان را دراز کنید و بدون اینکه پایتان را تکان دهید ، عضلات رانتان را منقبض کنید.
- پاهایتان را روی هم نیندازید ، لباس‌های تنگ هم نپوشید. ( زانوبند ، جوراب کشی تنگ ، لباس تنگ) ، البته جوراب‌های مخصوصی که خاصیت فشارندگی دارند ، مفید هستند.
- به اندازه کافی مایعات بخورید ، این مایعات نباید الکل یا کافئین داشته باشند و بهتر است نوشنیدنی‌های حاوی الکترولیت باشند ، هر 1 تا 2 ساعت ، یک فنجان آب بخورید ، نوشیدن مقدار زیاد آب معمولی توصیه نمی‌شود (در مسافرت‌های طولانی می‌تواند منجر به افزایش غلظت خون وتشکیل لخته شود.)
اگر عامل خاطر DVT را دارید مثل سابقه DVT ، با پزشکتان مشورت کنید ، شاید به درمان دارویی نیاز داشته باشد. (توجه داشته باشید که برخلاف عقیده عموم ، آسپرین از تشکیل این لخته‌ها جلوگیری نمی‌کند ، آسپرین عمدتا اثر شریانی دارد و بر جریان خون وریدی بی‌تأثیر است.)
- البته توصیه استاندارد دیگری که می‌شود ، پرهیز از خواب است که من فکر می‌کنم بی‌رحمانه است و مجازات غیرمعمولی برای مسافرانی محسوب می‌شود که در طی سفرشان ، سرگرمی‌ چندانی ندارند.

اگر فکر می کنید که دچار DVT شده‌اید ، پاهایتان را ماساژ ندهید ، چون می‌تواند لخته را جابجا کند و باعث آمبولی ریوی شود. با پزشکتان تماس بگیرید و به او بگویید که مسافرت طولانی ای داشته‌اید و درد یا التهاب در یک پا دارید. تست مناسب تشخیصی اولتراسوند (سونوگرافی) پا است که نه نهاجمی است و نه دردناک.

اگر می‌خواهید بیشتر مظالعه کنید ، لیست گسترده‌ای از منابع در اینجا وجود دارد.

سلامت و مسافرت‌های ایمنی را برای شما آرزومندم.

Alireza Majidi @ 12:59 PM ¦ 5 Comments

نظرات خوانندگان :5

¦ Mitra

noushidaniye electrolit dar mesle chi?
mishe ye tozih bedid.

¦ Alireza Majidi

در پاسخ به سؤال باید بگویم به نوشیدنی‌های دارای الکترولیت ، نوشیدنی‌های ورزشی هم گفته می‌شوند. این نوشیدنی‌ها دارای الکترولیت‌های مانند سدیم و پتاسیم هستند. اگر یک شخص ورزشکار و یا هر شخصی که مقدار زیادی مایعات از دست داده ، تنها از آب خالص استفاده کند ، محتوای الکترولیتی بدنش ، رقیق می‌شود ، پس در این موارد است که توصیه می‌شود از نوشیندنی‌های دارای الکترولیت استفاده شود. مارک‌های مشهور خارجی نوشیندنی دارای الکترلیت ، Gatorade پپس کولا و Powerade شرکت کوکاکولا هستند. با این همه با اندکی پرس و جو می‌توانید ، نوشابه مناسب را در داخل ایران هم پیدا کنید.

¦ Anonymous

خانم دكتر رضوي
با سلام هاي گرم خدمت شما
از نوشته هايتان بسيار لذت بردم. من به تناسب حرفه ام خواهشي از حضورتان داشتم.
من بسيار علاقه مند هستم راجع به روش ها و مدل هاي
Human Resource Management
در گوگل بدانم. آيا امكانش هست كمكي در اين ارتباط بكنيد؟ مثلاً فايلي برايم بفرستيد يا مرا به مدير منابع انساني گوگل معرفي كنيد؟
بسيار از لطفتان ممنون مي شوم.
با درود
افشين دبيري

¦ Anonymous